Galeria Rynek 6 zaprasza 12 października (sobota) godz. 17.00 na wernisaż wystawy Justyny Wilczyńskiej.

Wystawa zostanie zorganizowana we współpracy z Centrum Kulturalnym w Przemyślu i potrwa do końca miesiąca pażdziernika br.

Justyna Wilczyńska. Urodziła się, wychowała i obecnie mieszka w Ostrowi Mazowieckiej. Ukończyła studia na kierunku Malarstwo na specjalności malarstwa sztalugowego i szkła artystycznego na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wielokrotnie wzięła udział w Międzynarodowym Plenerze Malarskim w Broku i w plenerach malarskich w niemal całej Polsce. Jej prace były pokazywane na ponad dwudziestu wystawach indywidualnych i grupowych. Była członkini i przewodnicząca Koła Malarskiego "Zamaluj" WszP. Przez kilka lat aktorka Teatru Scena Kotłownia i uczestniczka zajęć sekcji plastycznej Miejskiego Domu Kultury w Ostrowi Maz. Obecnie pracuje jako przewodnik galerii mieszczącej się z zabytkowym budynku Jatek będącym pod władaniem MDK w Ostrowi Mazowieckiej .

Jak sama mówi: Malarstwo jest odzwierciedleniem stanu mojej duszy, wrażliwości na zjawiska, które mnie otaczają i inspirują. Chcę przekazać zachwyt nad naturą i inspiracje, które z niej czerpię. Moim ulubionym tematem jest pejzaż, który również fotografuję. Jako hobby traktuję historię sztuki, wizaż, modę, gotowanie, projektowanie graficzne i czytanie książek Stevena Kinga

@slavic_sativa

 Natura jest dla mnie źródłem inspiracji. Do stworzenia cyklu "Pola pamięci" przez wiele lat "kompletowałam" wizje krajobrazu. To widoki rodzinnej wsi Choiny ukształtowały moją myśl i sposób malowania. Cykl powstał w pracowni, gdzie z perspektywy czasu przekładałam na płótna zdobyte inspiracje i wrażenia. Głównie wspomagam się swoją pamięcią, wspomnieniami i intuicją, lecz zdarza mi się korzystać z fotografii, które wykonuję, by zachować szczególny moment do zapamiętania. Staram się odtworzyć naturę przez pryzmat własnego wnętrza. Szukam odpowiedniego koloru i atmosfery. Chcę przekazać zachwyt nad naturą, uchwycić jej harmonię, ciszę i wytchnienie. W swoich obrazach nie odtwarzam krajobrazu dosłownie, podchodzę do tematu w sposób abstrakcyjny. Powtarzam jednak pewien schemat, układ, który ma przywołać skojarzenie. Poprzez szereg poziomych i pionowych pociągnięć jestem w stanie zaznaczyć horyzont, pokazać podział na niebo i ziemię, a dzięki fakturze oddać strukturę chmur i lądu. W pośredni sposób pomagają mi nawiązać do linii i kształtów występujących w naturze. Wyszukuję w swojej pamięci wspomnienia i odczucia i przelewam je na płótno. Tworzę obrazy, patrząc przez pryzmat własnego wnętrza. Szukam odpowiedniego koloru, atmosfery i momentu, który chcę namalować.

Artystka o wystawie:

"Pola pamięci" to tytuł, jaki nadałam mojej pracy dyplomowej. Nawiązuje on do przestrzeni, do których się odwołuję i do sposobu, w jaki je odbierałam. Pokazuje moje wspomnienia i miejsca, które wywarły na mnie szczególne wrażenie. Obrazy stworzone są w technice akrylowej. Wybrałam takie medium, ponieważ uważam, że najlepiej odpowiada moim wymaganiom. Pozwala mi na uzyskanie właściwej tonacji i ułatwia tworzenie przejść kolorystycznych. W niektórych przypadkach posiłkuję się farbą w sprayu, którą nakładam na wyschnięty akryl. Cykl składa się z 108 obrazów, wykonanych na lnianych płótnach o wymiarach 20x 20 cm. Stworzyłam obrazy o takim formacie, ponieważ  daje mi pełne spektrum możliwości podczas malowania, ze względu na potrzebę małego odejścia i kameralność, intymność pracy. Cykl powstał na bazie zdobytej wiedzy na dotychczasowej drodze twórczej, wybrałam więc technikę i wymiar, w których czuję się najlepiej. Obrazy, podczas prezentacji, uszeregowane będą w równych odległościach, aby mogły działać samodzielnie, ale jednocześnie tworzyły całość dużych rozmiarów kompozycji.  Tworząc, swoją pracę dyplomową zdecydowałam, że tematem, który odkryje i pokaże spektrum moich doświadczeń malarskich, będzie pejzaż. Pejzaż sam w sobie od zawsze pozwalał na zachowanie głębszych treści, lecz synteza i zmiana kolorystyki, której używam w obrazach, umożliwia mi przekazanie odczuć i wspomnień za pomocą mojej własnej, osobistej wizji malarstwa. To ja decyduję, jaką formę ma przybrać pejzaż. Moje decyzje co do wyboru tematu, techniki i sposobu malowania są wynikiem zebranych dotychczas doświadczeń i mojej wyobraźni. Natura jest dla mnie źródłem inspiracji. Do stworzenia tego cyklu przez wiele lat "kompletowałam" wizje krajobrazu dzięki licznym wyjazdom plenerowym, podróżom i powrotom do rodzinnej wsi, której widoki ukształtowały moją myśl i kreację.

Cykl "Pola pamięci" powstał w pracowni, gdzie z perspektywy czasu przekładałam na płótna zdobyte inspiracje i wrażenia. Głównie wspomagam się swoją pamięcią, wspomnieniami i intuicją, lecz zdarza mi się korzystać z fotografii, które wykonuję, by zachować szczególny moment do zapamiętania. Staram się odtworzyć naturę z mojej wyobraźni. Szukam koloru, klimatu i atmosfery.  Chcę przekazać zachwyt nad naturą, uchwycić jej harmonię i ciszę. Wybieram i decyduję o zestawieniu ze sobą odpowiednich kolorów, które zmieniają się zależnie od pory dnia, roku, pogody i wpływają na zmianę tonacji i temperatury. Dobór barw w moich obrazach ma duże znaczenie, pozwala mi stworzyć  nastrój, oddać właściwy ton kompozycji i zaakcentować szczególne elementy. Uważam, że wyraża w malarstwie najwięcej, ponieważ przechowuje w sobie emocje i nastroje. Szczególną i główną inspiracją dla mnie jest  pejzaż wiejski. Rozległe pola, które pokazują bieg czasu za pomocą upraw i orki, ogromne łąki, lasy i przestrzenie. W swoich obrazach nie odtwarzam tego dosłownie, powtarzam jednak pewien schemat, układ, który ma przywołać skojarzenie. Każdy widzi rzeczywistość inaczej, ale jeśli istnieje pewna powtarzalność, łączymy wtedy indywidualne doświadczenia i przywołujemy odpowiednie powiązania.     Mój pejzaż powstaje poprzez podziały na sfery nieba, horyzontu i lądu, lub  tylko jednej z tych trzech składowych. Poddaję go syntezie i wybieram fragmenty, które będą mogły najlepiej odzwierciedlić moje malarskie umiejętności. Zmieniając kolorystykę, staram się przybliżyć skojarzenie z krajobrazem, poprzez linearny układ kompozycji i fakturę. Poprzez szereg poziomych i pionowych pociągnięć jestem w stanie zaznaczyć horyzont, pokazać podział na niebo i ziemię, a dzięki fakturze oddać strukturę chmur i lądu. W pośredni sposób pomagają mi nawiązać do linii i kształtów występujących w naturze. Mam świadomość, że taki sposób widzenia pejzażu podejmują również inni malarze. Tworzą krajobrazy przez pryzmat widzenia jego struktur i podziałów. Syntetyzują i formują abstrakcyjne kompozycje inspirowane rzeczywistością, często zamykając je w małym, kameralnym formacie. Malarstwo jest odzwierciedleniem stanu mojej duszy, wrażliwości na zjawiska, które mnie otaczają i inspirują. Oddaje nastrój, w jakim się obecnie znajduję lub znajdowałam. Wyszukuję w swojej pamięci wspomnienia i odczucia i przelewam je na płótno. Szukam odpowiedniego koloru, atmosfery i momentu, który chcę namalować. Chcę przekazać zachwyt nad naturą i inspiracje, które z niej czerpię.