Reżyseria: Paweł Sroka

Obsada: Anna Duliban, Barbara Gembrowicz, Elżbieta Jamrozik, Małgorzata Majkut, Rafał Paśko, Milena Piejko, Paweł Sroka, Robert Głowacz, Marcin Mrozowicz, Joanna Rey Wiśniewska

Scenografia: Joanna Rey Wiśniewska & zespół

Muzyka: Wiktor Marut

Zapraszamy do słodkogorzkiej zabawy... "Spaghetti i miecz" Tadeusza Różewicza to dramat, nostalgia, śmiech skąpane w farsie sytuacji. Sztuka okazuje się trudna i prawie niemożliwa do wystawienia, brak jej jedności, ciągłości i przemian postaw bohaterów. Tu wszystko jest zastane i takie ma pozostać. W spektaklu chichoczemy cokolwiek złośliwie z naszych patriotycznych przerysowanych bohaterskich postaw, dziewiczych westchnień i megalomańskich pretensji wobec świata. Bawimy się narodowymi przywarami i postrzeganiem poprzez nie innych nacji.

Podążamy za autorem dramatu, jego zabawą słowną, zbitek i cytatów. Bawimy się często dość (nie) dobrze.

Fot. Krzysztof Peszko

Reżyseria: Joanna Gerigk

Scenografia: Barbara Wójcik - Wiktorowicz

Muzyka: Piotr Madura

Występują : Monika Adamic, Karina Góra, Anna Jamrozek – Sowa, Monika Nitkiewicz – Mitrut, Grazyna Tabor, Przemysław Buksiński, Marcin Woszczewski

Wyobraź sobie, że wyjmujesz z szafy od lat nieużywany płaszcz i sięgasz ręką do kieszeni, albo otwierasz szufladę starej komody lub zaglądasz do stojącej na zakurzonej półce szkatułki... Co tam znajdziesz? Dawno zapomniane przedmioty, pamiątki z przeszłości, twojej lub twoich bliskich. Bliskich, których już nie ma, o których nie myślimy codziennie, ale kiedy dotykamy drewnianego konika na biegunach z oderwaną płozą, metalowej zardzewiałej puszki, czerwonego guzika uruchamiają się wspomnienia. I nic już nie powstrzyma tej lawiny, nie uciekniesz od anatomii zdarzeń, niepostrzeżenie wciągasz się w te opowieści, a one porywają cię w podróż pełną ciemnych zakamarków, miejsc, do których boisz się zajrzeć, bo po co rozdrapywać stare, dawno zagojone blizny. Ale okazuje się, że nie jesteś w tym sam, że każdy, kto słucha opowieści starych przedmiotów zna te historie, pamięta umysłem lub ciałem, ma je zapisane w genach... Co przyniesie ta wędrówka? Może pozwoli oswoić potwora spod łóżka, może zagoi to co niezagojone, może przypomni kogoś, o kim warto pamiętać. Każdy ma szansę na odszukanie, pogłaskanie, przytulenie czegoś co jest dla niego ważne. Może pojawi się refleksja skłaniająca do rozmowy, wybaczenia, opowiedzenia dzieciom o tym jak wtedy było, one chętnie dowiedzą się po co trzymamy w szafie starą brzytwę po dziadku, albo czym jest ten zasuszony korzonek w zakorkowanej fiolce...

fot. Sebastian Stankiewicz